1) Czym różni się adresowanie IPv4 i IPv6, dlaczego wprowadzono adresowanie IPv6 oraz przykład adresacji protokołu TCP/IP w IPv4 i IPv6: adres IP, adres maski podsieci oraz adres bramy ?
adresowanie IPv4 i IPv6 różni się m.in. różnicą długości. Dla IPv4 jest równa 32 bity, a dla IPv6 128 bitów co przekłada się na ilość dostępnych adresów.
Adresowanie IPv6 wprowadzono z różnych powodów tj.:
× Większa liczba adresów internetowych
× Wsteczna kompatybilność
× Wyższy poziom bezpieczeństwa
× Wydajność
Pola adresu IP, dla których w masce znajduje się bit równy 1, należą do adresu podsieci, a pozostałe bity do adresu urządzenia w tej podsieci. Po wykonaniu iloczynu bitowego (funkcja AND) maski i adresu IP, otrzymuje się adres IP całej podsieci, do której należy urządzenie z tym adresem IP.
Model adresowania w oparciu o maski adresów wprowadzono w odpowiedzi na początkowo sztywny, lecz w rezultacie niewystarczający podział adresów na klasy A, B i C. Pozwala on w elastyczny sposób dowolnie dzielić duże sieci (zwłaszcza te o ograniczonej puli adresów IP) na mniejsze podsieci.
Maska adresu jest takiej samej długości jak adres IP i składa się z ciągu bitów o wartości 1, po których następuje ciąg zer – dla IPv4 maska ma 32 bity, dla IPv6 ma 128 bitów. W przypadku IPv4 podawana jest najczęściej w postaci czterech liczb 8-bitowych zapisanych zazwyczaj dziesiętnie i oddzielonych kropkami (na przykład 255.255.255.224). Wartość maski musi być znana wszystkim routerom i komputerom znajdującym się w danej podsieci. W wyniku porównywania maski adresu (np. 255.255.255.0) z konkretnym adresem IP (np. 192.180.5.22) router otrzymuje informację o tym, która część adresu identyfikuje podsieć (w tym przypadku 192.180.5), a która urządzenie mające przypisany ten adres IP (.22).
W przypadku IPv6 najczęściej nie mówi się o masce podsieci, lecz o prefiksie podsieci, ponieważ skrócony zapis maski jest niejako koniecznością
W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) (ang. default gateway) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z innymi podsieciami lub z Internetem.
Ustawienie adresu bramy domyślnej jest – oprócz nadania maszynie adresu IP i maski podsieci – podstawowym elementem konfiguracji sieci TCP/IP. Maszyna bez podanego adresu bramy domyślnej może wymieniać pakiety tylko z komputerami w tej samej sieci lokalnej.
2) Opisz polecenie PING wiersza poleceń, do czego służy i jak należy opisać informacje, które są wyświetlane po jego wykonaniu (bytes, time, TTL).
PING- Polecenie ping sprawdza czy komputer host, może nawiązać połączenie z siecią TCP/IP – czyli inaczej mówiąc możemy zobaczyć, czy pomiędzy dwoma komputerami występuje połączenie. W zależności od tego na jaki adres IP wysyłane jest polecenie ping, będziemy mogli zdiagnozować czy przyczyną problemów z dostępem do internetu jest router, a może uszkodzona karta sieciowa, lub nasz usługodawca internetowy. Aby skorzystać z polecenia PING, należy przejść do menu start -> uruchom i wpisać polecenie cmd, aby uruchomić wiersz poleceń systemu Windows
W kolejnym kroku wpisujemy polecenie ping, które chcemy wykonać np: ping 192.168.1.1(adres IP urządzenia, z którym sprawdzamy jakość połączenia i czy w ogóle występuje)
W wyniku otrzymamy informację postaci Odpowiedź z 192.168.1.1 bajtów=32 czas<1ms TTL =64, która pokazuje opóźnienie związane z wysyłaniem/odbieraniem pakietów dla konkretnego miejsca w sieci, a także informację o liczbie utraconych pakietów.
Jeżeli czasy oczekiwania na pakiety ms, będą stosunkowo duże (rzędu 300ms i większe) oznacza to, że albo posiadamy zbyt przeciążone łącze (np. łącze osiedlowe, z którego w tym samym czasie korzysta wielu użytkowników), albo serwer z którym chcemy nawiązać połączenie jest za bardzo obciążony.
3) Czym różni się router od modemu ?
Główną różnicą między modemem a routerem jest funkcja dzielenia sygnału internetowego. Modem to sprzęt umożliwiający w ogóle korzystanie z Internetu. Jego rola polega na transformowaniu sygnału otrzymywanego od dostawcy na taki akceptowany przez urządzenia użytkownika. Działanie routera to coś więcej. Router dzieli sygnał na kilka urządzeń i nadaje każdemu z nich osobny adres IP. Zapewnia im wszystkim dostęp do Internetu dzięki utworzeniu sieci lokalnej. W jej obrębie wykorzystywane są zupełnie inne adresy IP niż w Internecie, gdzie wszystkie te urządzenia widziane są pod wspólnym adresem IP.
Modemy WiFi zasadniczo odgrywają rolę modulacji i demodulacji sygnałów sieci bezprzewodowej. Routery Wi-Fi to urządzenia, które pozwalają na podłączenie do sieci bezprzewodowej, zwykle LAN, bez żadnego dodatkowego sygnału modulacji i demodulacji.
Routery Wi-Fi mają zdolność określenia najlepszej ścieżki do transferu pakietu danych bezpośrednio do odpowiedniego węzła. Modemy WiFi z drugiej strony nie dbają o funkcję routingu, są tylko po to, by sygnały były czytelne.
Routery WiFi pomagają Twojemu bezprzewodowemu urządzeniu kompatybilnemu w połączeniu się z istniejącą siecią, którą jest zwykle LAN. Modemy WiFi umożliwiają Twojemu urządzeniu (np. laptopowi) przyjęcie sygnału radiowego, który jest dostarczany przez usługodawcę internetowego.
4) Co to jest adres loopback ? Do czego się go wykorzystuje ?
Jest to pętla zwrotna/localhost, adres IP 127.0.0.1. Użycie np. ping 127.0.0.1 spowoduje że maszyna zacznie pingować samą siebie. Używa się tego np. przy serwerach lokalnych np. pakiety AMP. Adres IP na stacji może się zmieniać, ale adres lokalny jest stały i ma go każde urządzenie.
5) Kiedy korzysta się ze światłowodów ? Jaka jest budowa światłowodu ?
Ze światłowodów korzysta się do propagacji światła jako nośnika informacji. Światłowody są także używane w celach medycznych, na przykład w technice endoskopowej, dekoracyjnych, w telekomunikacji, telewizji kablowej, technice laserowej, optoelektronice i jako składniki zintegrowanych układów optycznych.
Światłowód zbudowany jest z:
× rdzenia
× włókna
× pokrycia wewnętrznego
× pokrycia zewnętrznego
6) Na czym polega warstwowa budowa komunikacji sieciowej ?
Warstw jest siedem, a ich stosowanie gwarantuje bezproblemową komunikację i przesyłanie danych w sieciach komputerowych, opartych na różniących się od siebie topologiach, a ponadto zapewnia kompatybilność sprzętu stosowanego do budowy tychże sieci. Dodatkowo, model w sposób znaczny upraszcza rozumienie działania sieci, dokonuje podziału infrastruktury sieci na prostsze i efektywniejsze w pracy elementy i umożliwia dokonywanie zmian w obrębie jednej warstwy, nie ingerując w strukturę reszty warstw.
7) Jakie są bezprzewodowe sposoby zabezpieczeń - scharakteryzuj je - który jest najlepszy i dlaczego ?
WEP - nie gwarantuje bezpieczeństwa - algorytm został złamany, a osoby które za to odpowiadają opracowały narzędzie ogólnodostępne AirSnort, które służy do rozszyfrowywanie kluczy WEP.
WPA - jej dodatkowym atutem jest generowanie tymczasowych kluczy.
WPA2 - Najskuteczniejszym szyfrowaniem jest jednak WPA2, które używa algorytmu Advanced Encryption Standard (AES).
8) Zdefiniuj pojęcia: DHCP, DNS, FTP, SSH, Firewall, domena.
DHCP - (ang. Dynamic Host Configuration Protocol – protokół dynamicznego konfigurowania hostów) – protokół komunikacyjny umożliwiający hostom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci.
DNS - System DNS posiada następujące cechy: Nie ma jednej centralnej bazy danych adresów IP i nazw. Najważniejszych jest 13 głównych serwerów (klastrów) rozmieszczonych na wielu kontynentach. Serwery DNS przechowują dane tylko wybranych domen.
FTP (ang. File Transfer Protocol) - protokół transferu plików między serwerem i klientem
SSH - (ang. secure shell) to standard protokołów komunikacyjnych używanych w sieciach komputerowych TCP/IP, w architekturze klient-serwer a od wersji 2 nawet w architekturze serwer-klient.
Firewall - program, który utrudnia nieautoryzowany dostęp do twojego komputera przez sieć lokalną lub internet.
Domena - ciąg nazw systemu Domain Name System (DNS) wykorzystywany w Internecie, składający się z wyrazów umieszczonych w pewnym poddrzewie struktury DNS tj. zakończonych stałym sufiksem (np. ".wikipedia.org"). Domena internetowa składa się z dwóch części - nazwy głównej oraz końcówki - rozszerzenia.